اثر پیش تیمار بذر و سوپرجاذب بر برخی خصوصیات کمی و کیفی نخود (cicer arietinum l.) تیپ کابلی

به­منظور ارزیابی برخی خصوصیات نخود (cicer arietinum l.) در واکنش به کاربرد سطوح متفاوت پیش تیمار بذر و سوپرجاذب، آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1390 در دانشگاه ارومیه انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل پیش تیمار در 4 سطح (آب مقطر، ریزوبیوم، اسید هیومیک و عدم پیش تیمار) و کاربرد سوپرجاذب در 3 سطح (صفر، 30 و60 کیلوگرم در هکتار) بود. صفات مورد بررسی شامل تعداد شاخه فرعی، تعداد غلاف در بوته، وزن 100 دانه، عملکرد دانه، ماده خشک کل، شاخص برداشت، درصد پروتئین دانه و عملکرد پروتئین دانه بود. نتایج  نشان داد که اثر پیش تیمار بذر بر تمامی صفات به­غیر از وزن 100دانه معنی­دار بود. سوپرجاذب نیز بر تمامی صفات غیر از درصد پروتئین دانه اثر معنی­داری داشت. اثر متقابل سوپرجاذب و پیش تیمار بر صفات عملکرد دانه، شاخص برداشت و عملکرد پروتئین معنی­دار بود. بیشترین عملکرد دانه (45/1126 کیلوگرم در هکتار)، شاخص برداشت (95/64 %) و عملکرد پروتئین بذر (67/246 کیلوگرم در هکتار) در پیش تیمار بذر با اسید هیومیک همراه با کاربرد 30 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب نسبت به سایر تیمارها به دست آمد. بنابراین با توجه به تاثیر مثبت استفاده از اسید هیومیک به­عنوان پیش تیمار بذر و همچنین کاربرد 30 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب، این ترکیب تیماری در کشت نخود دیم برای حصول حداکثر عملکرد کمی و کیفی توصیه می شود.